donderdag 8 september 2011

De laatste tocht


En dan gaat het plots heel snel. Herfstachtig weer snoept met grote happen lichtminuten op. Zes uur weg en tegen half negen terug is al bijna onmogelijk. Lampjes gaan rond de klok van acht al aan. Maar niet na de nodige avonturen.
Beginnen we bij het begin, om half zes pruttelt de koffie in ons Kluphuis, regent het buiten kleine spetters en wachten we af of er überhaupt fietsers komen opdagen. Gelukkig steekt het eerste gehelmde hoofd al snel om de deur, het is Lex. Even later zitten er vijf fietsers achter een bak koffie, Dijs, Wouter, circusdirecteur Hans en de uitbater.
Als er opnieuw regendruppels vallen gaan we op pad. Links en rechts gemopper en Wouter trekt een vuilniszak aan. Wapperdewapper, klepperdeklepper, het ziet er niet uit, maar de roodharige fietser heeft zijn regenjasje nog thuis hangen, nat van de fietstocht naar huis vanaf het werk. Een paar honderd meter verderop kan de zak weer uit, de lucht klaart op richting lichtgrijs en het wordt droog.
Tegen de wind in, er staat een stevige woei, komen we uit achter Haaksbergen/Buurse. "Rechtdoor" klinkt het van achter in het peloton en vijf Oale Fietsers duiken het blubberige veen in. Een ode aan de veldrit, wielen slippen, modder spat in het gezicht, de fietsers van d'OF zijn klaar voor het naseizoen, de GOW tochten! Voor omstanders moet het een vreemd gezicht zijn, vijf felgekleurde fietsers in het veen. Gelukkig komen we een plankier tegen, waardoor er even tijd is om adem te halen.


Uiteindelijk staan er bijna 60 kilometers op de teller als we bij het Kluphuis aankomen. Een mooie afstand voor een duistere zomeravond. De sportdrank komt op de bar en de heren gaan eens rechtop zitten voor mooie verhalen. Ze worden niet teleurgesteld...