De woensdagavondrit van d'OF is een memorabele. Met z'n vieren fietsen we het asfalt aan flarden in een ploegentijdrit, zo hard gaat het. We zijn aan elkaar gewaagd en willen geen minuut onder doen voor de ander. Het gevolg, een explosieve rit, met rondvliegende zweetdruppels, en een tempo tussen de 37 en 42. Op wat binnendoorweggetjes, graffel, kasseien, zand en versleten wegdek, gaat het minder hard, maar niet langzaam. Viaducten, mooie lange en steile aan de andere kant van de grens, worden genomen met een tellerstand tegen de 50 aan. In Nienborg fietsen we langs de kerk en leggen zelfs niet aan bij het vriendelijke terras.
Het begint zowaar een beetje op wielrennen te lijken.
Het begint zowaar een beetje op wielrennen te lijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten